Kiraz hanım bugün ne yaptı? vol.1

Miniğim her gün büyüyor, yeni yeni huylar geliştiriyor...

O kadar hızlı ki, bunlar günü gününe takip etmek; ne bileyim bir yerlere not almak, ya da günlük benzeri notlar tutmak zor...

Evde miniğime tek başıma bakarken minicik gövdesine nazaran cürmü büyük olduğu için zordu; şimdi bir de günlük rutinime iş hayatı eklendiği için daha da zor...

Yine de elimden geldiğince buraya yazmaya çalışacağım: "Kiraz hanım bugün ne yaptı?" başlığı altında, miniğimin yeni geliştirdiği/keşfettiği şeyleri..

İlk diş! :)

Dün çok güzel bir heyecan yaşadım, kirazımın ilk dişi çıktı! :) Minicik bir beyazlık, süt kokan ağzının alt tarafından patlayıvermiş! :))

Anne işe başlar...

Aylardır küçük kiraz hanımdan bir saniye ayrı kalmadım.

Teyzeleri, babaannesi falan ondan ayrıldıklarında kokusunun üzerlerine sindiğini söylerlerdi. Ben bunu hiç yaşamadım. Tecrübe edecek kadar ayrı kalmadım ki hiç...

Sonra benim için Cemre'nin kokusu, yok onun üzerime sinmesi diye birşey de yok aslında. İçime işlemiş o benim. Burnumun ucunda o hep. Yüreğimi ince ince sızlatan, gün geçtikçe daha da çok yer eden tatlı bir yara gibi, yar gibi... Onun kokusu, bakışı, bana sokuluşu, her ayrı duygusunda yüzünün aldığı ayrı şekil, içime kodlanmış sanki... 

Ben onun yanında olsam da olmasam da, o benim içimde zaten.  

Annelik: seni yaşamak lazım bilmek için...

Kiraz hanımın bakıcı maceraları

Son günler biraz sıkıntılı geçti bizim için...

Küçük hanım halinden memnun, annesi biraz uykusuz kaldı fakat bu kendisini pek bağlamadı! :)

Çalışan her annenin yaşadığı ikilem bu sanırım: "Normal olan çocuğuma benim bakmam değil mi?" sorusunu sormak kendine...

Aslına bakarsanız aylardır üzerinde düşündüğüm bir konuydu bu zaten... Cemre'den önce "çalışmamak" gibi bir kavram hiç yoktu hayatımda, o kadar olanaksız ve uzaktı ki benim karakterimde birisi için... Anneliğin insanı ne kadar değiştirebileceğine dair bir çarpıcı örneği daha yaşamış oldum yani böylelikle!

Katı gıdaya geçemedik, yine de mutlu olmadım!

Katı gıdaya geçeceğiz diye sıkıntı yapmıştım... 

Şimdi de geçişte sorun yaşıyoruz diye sıkıntı yapıyorum... Sen gereksiz yere duygusallık yaratır mısın, al sana işte, yemiyor diye üzülürsün şimdi...

Katı gıdaya geçişte duygusallık olur mu?

Kiraz yanaklı güzel kızım,
Sen hayatıma girdiğinden beri ne çok şey değişti diyemiyorum: "BEN ne kadar çok değiştim" desem daha doğru olur...

Senden önce çocuk sahibi olmakla ilgili atıp tuttuğum herşeyi allak bullak ettin. Hayatımın baş köşesine kuruldun, başka bir şeyi görmüyor gözüm.

Sen büyüdükçe korkuyorum bazen: neler olacak? Sen de sevecek misin beni, benim seni sevdiğim kadar? Herkesten çok benim farkımda ol, bende huzur bul istiyorum: egoist miyim?

Gaz sancısı - Kolik kabusu

Her anne - babanın kaderi bebeğinin kolik veya gaz sancıları ile mücadele etmek. Kolik, literatürde "bebekte tanımlanamayan her türlü şiddetli ağrı" şeklinde tanımlanıyor. 

2. ayından sonra her bebekte kolik veya gaz ağrısı görülüyor. Ağrının şiddetli versiyonunu kolik olarak tanımlıyor doktorlar ve herhangi bir tedavisi de yok maalesef, bebeğinizi sakinleştirmeye çalışmaktan başka... Bazı bebeklerde 6. aya kadar sürebiliyor bu ağrı nöbetleri. 

Annelere emzirme önerileri

Malumunuz upuzuuuun bir annelik deneyimine sahibim, tamı tamına 5.5 ay! :)

Hakkımı yemeyin, yeni doğum yapan annelere nazaran daha tecrübeli olduğum da bir gerçek... :)

Ne mutlu ki doğduğu andan itibaren kiraz hanımı emzirme mutluluğunu tattım. Mutluluk diyorum: çünkü emzirmek, miniğinize dünyada kendisi için özel üretilmiş olan tek mucize besini verdiğinizi bildiğinizden anneler için gerçekten mutluluk!

Ek olarak, hamileliğiniz boyunca boğazınızdan geçen her lokmayı onun tadacağı bilinciyle yediğiniz, karnınızı sevdiğinizde size karşılık veren, sevdiği birşeyi yediğinizde içerde taklalar atan, siz mutsuz olduğunuzda huzursuzlanıp tekmeler atmaya başlayan ve bu mucizeye tanıklık eden tek kişi olarak aylarca karnınızda sadece size ait olan yavrukuş, doğduğu an itibariyle birilerinin torunu, birilerinin yeğeni, kuzeni, kardeşi .... oluyor. Aitlik duygusuna aylardır alışmış olan anne, "Ama o benim!!!" diye haykırmak istiyor bazen... En azından bende böyle olmuştu... :) Bir çeşit lohusa psikolojisi belki de..

İşte emzirmek, yavrukuşla annesi arasındaki bu özel bağın devamını sağlayan çok özel bir an...

Her bebeğin kilosu, cinsiyeti, kaç aylık olduğu, herhangi bir hastalığı olup olmadığı durumuna göre onu en iyi besleyecek tek şey de kendi annesinin sütü! Bu bir mucize değil mi gerçekten de?

Doğru emzirmek, yeterli emzirmek gibi konulardaki naçizane birkaç tavsiyemi buraya eklemek istedim ben de, benden daha taze anneler için :)

Doğacak Bebeğinizin Alışveriş Listesi

Oldum olası severim böyle işlerle uğraşmayı...
Naçizane 5.5 aylık annelik tecrübemden yola çıkarak, yeni doğacak bebeğiniz için alışveriş önerilerimi ekledim buraya...
Hamileliğim boyunca canım arkadaşım @Kurabiye Ağacı nın başını ağrıttım mütemadiyen, "ne alınır, nereden alınır" sorularımla.. Sadece alışveriş değil, hamilelikle ilgili her sorumu danıştığım ilk kişi olarak başını fazlasıyla ağrıttım; şimdi de annelikte kıdemli sevgili arkadaşımı bu alandaki sorularımla daraltıyorum :) Hakkını ödeyemem gerçekten...
Gelelim konumuza...
İşte sizin @Kurabiye Ağacı gibi sabır küpü bir dostunuz yoksa; eliniz koca karnınızda, neyi nereden ve ne zaman alacağınızla ilgili kara kara düşünmekte iseniz buyrun naçizane tavsiyelerime birlikte göz atalım:

Bloguma merhaba :)

Küçükken "kiraz hanım" diye severlerdi beni... Beyaz tenli, kırmızı yanaklı bir küçük kiraz hanım.. :)
Büyüdüm...
Şubat 12'de dünya tatlısı küçük kızımı kucağıma aldım... Şimdi o benim hayatımın "küçük kiraz hanım"ı oldu...
Burası küçük kiraz hanımın hikayelerinin, biraz da "içimden ne gelirse" hikayelerinin yeri olsun.
Hoşbulduk :)