Uykuya geçiş...

Güzel kızım,

Bal kızım,

Geceleri seni ben uyutuyorum her zaman...

Yatağa uzanıp birlikte senin seçtiğin kitapları okuyoruz. Bir, iki, bazen üç tane.

Sonra uyuyorsun, bazen ninniyle bazen kendi kendine..

Bu bizim anne kız saatimiz..

Öyle kıymetli ki...

O gün ne yaşanmış olursa olsun; bazen gün keyifsiz de geçse, bazen çok geçinememiş de olsak, günün sonunda yine sevgisi kocccaman olan bir anne kız olarak sarılıyoruz birbirimize..

Günün en sevdiğim en huzurlu anı...

Herşeye rağmen çok şükür dedirten, her koşulda...

Uykuya dalarken sarılıp kafanı boynuma gömüyorsun...

Ciğerlerini doldurana kadar kokumu içine çekiyorsun..

Kafanı çevirip nefesini dışarı veriyorsun...

Sonra gene dönüp kokumu içine çekiyorsun...

"Çok mu güzel kokuyor annecim?" diyorum; kafanı sallıyorsun, öpüyorsun, öpüyorsun...

Bana sunduğun karşılıksız saf sevginin tarifi yok...

Şükürlerimin, minnetimin ölçüsü yok...

Çok şükür benim kızım, benim canım olduğun için...

Çok şükür bugünümüze...

Sen varolduğun için bugünüm sevgi, yarınım umut dolu...

Seni çok seviyorum canparem... 
 

iyki varsın, iyki benim canımsın...

Annen..